Gedurende 15 jaar heeft mijn leven gestaan in het teken van de zorg voor mijn verstandelijk beperkte zoon Nerwe. Ik had hem ooit ‘besteld’ in de geestelijke wereld. Ik voelde dat het voor sommige zielen nodig was om te komen in een lichaam dat anders werkt dan ‘normaal’. Ik wist dat ik zo’n ziel kon zien en begeleiden, ongeacht de lichamelijke vorm waarin een kind bij mij zou komen.

Zo’n ziel kwam… Nerwe. Het was een bijzonder avontuur. Iedere dag weer. Hij was mijn meester, mijn leraar. In zijn lichaam komen was een hele klus en ik incarneerde met hem mee. Ik bouwde mijn fysieke huis, mijn lichaam opnieuw mee op, nu met bewustzijn. Ik leerde mij nieuw te verhouden tot mezelf, tot mijn omgeving, tot mens-zijn, tot emoties. Zoals dat eigenlijk met ieder ouderschap gaat. Door je kinderen word je zelf ook nieuw. Prachtig!

Het was ook intens. Vanaf dat Nerwe 1,5 jaar was, zijn zijn vader en ik uit elkaar gegaan en betekende dat alleenstaand ouderschap. Gelukkig ook co-ouderschap en gaandeweg een heel zorg- en begeleidingsteam om ons heen vanuit Nerwe’s persoonsgebonden budget. Sinds 2015 ging ik intensief de Omnium Methode studeren bij Caroline Cory, Hyacintha Kraidy en Frits Evelein. In 2018 ontdekte ik in een healingsessie hoe Nerwe en ik op energetische niveaus samenwerkten. In andere dimensionele lagen dan de fysieke had hij ook samenwerking met mij nodig om zijn taken in het groter geheel, van het creëren van het Nieuwe Aarderaster, te kunnen doen.

Het werken met Omnium leerde mij situaties die op 3D level gebeuren in een groter perspectief te kunnen plaatsen. Dit heeft mij een enorm gevoel van zingeving, diepgang en vertrouwen gegeven. Het werd er niet altijd makkelijker op, maar het inzicht in het groter perspectief gaf mij een diep gevoel van deel uit maken van een groot plan.
Een voorbeeld hiervan is toen Nerwe zomer 2020 afscheid nam van zijn school – na zich 10 jaar ontwikkeld te hebben in de bijzondere gemeenschap die zijn vrijeschool voor Speciaal Onderwijs was. Precies op het moment van afscheidzang voor Nerwe vlogen er twee duiven uit de boom. We hadden daar al een hele tijd omheen gestaan met een grote groep mensen.

Toen ik de dag erna hierover vertelde aan een dierbaar intervisiegroepje van Omnium studenten brak ik in tranen uit. Een groot verdriet met dito vloed tranen stroomde. Al invoelend en pratend realiseerden we ons dat dit afscheid van Nerwe zijn school ook een nieuw tijdperk inluidde voor mijn band met hem. Onze energetische samenwerking zat erop. Het werk op andere niveaus aan het mee-creëren van het Nieuwe Aarderaster was klaar. In 3D tijd-ruimte was er nog één en ander nodig alvorens mijn eigen nieuwe fase aan kon breken, maar het tijdperk is daar op dat moment ingeluid.

Eind december 2020 is Nerwe in een kleinschalig antroposofisch gezinshuis gaan wonen. Dat was gelukkig al heel snel zijn nieuwe thuis. Vijf medebewoners, lieve begeleiders, een prachtig huis in de bossen, alles goed geregeld. Zoonlief is een tevreden, vrolijk jong mens, die ik na hard werken en goede zorgen aan de zorg van anderen over heb gedragen.