Ik heb al wekenlang last van mijn schouders, armen, polsen…
Ik zit veel achter de laptop en kwam er bij de fysiotherapeut achter dat ik mijn zit-, typ- en muis-houding kan verbeteren. Dat heb ik inmiddels gedaan.
Toch is de pijn juist meer geworden. Nu werd het echt tijd om eens serieus energetisch af te stemmen. Wat zegt, nou roept inmiddels ;-), mijn schouder eigenlijk?

Dat ik veel en hard heb gewerkt. Dat ik jarenlang als alleenstaande moeder met veel wilskracht, doorzettingsvermogen, perfectionisme, zorg en toewijding heel veel heb neergezet; in, voor en rondom de zorg voor mijn verstandelijk beperkte zoon.
Dit was mijn taak, onze afspraak. Een afspraak die Nerwe en ik al ver voor dit leven samen hadden gemaakt. Die heb ik met veel liefde uitgevoerd. Vijftien jaren lang.
Vandaag (26 december 2022) is hij zeventien geworden! Ons kerstkind.
Sinds twee jaar woont hij alweer in een gezellig klein gezinshuis.

Ik heb eerst een jaar lang afgedraaid, rust gehouden, toegegeven aan mijn burn-out… En afgelopen jaar werken aan de opbouw van mijn bedrijf. Het gaat goed met mij. Wat is er dan aan de hand in mijn lijf?
Deze spanning in mijn schouders en armen is iets groots in mijn systeem. Het gaat niet alleen over de zorg voor Nerwe. Dit is ook van daarvoor. Ook uit mijn familiesysteem. En uit vorige levens. Uit het collectief…
Een rode draad: hard werken en het beste willen neerzetten.

Wat zijn daarvoor mijn onbewuste drijfveren?
“Papa, Mama, zie mij, hoor mij, voel mij, heb mij lief.”
“Zie je hoe goed ik mijn best doe? Zie je dat ik de wereld mooier probeer te maken?”

Als kind wilde ik, zoals ieder kind, door mijn ouders gehoord, geliefd, getroost worden.
Nu weet ik dat hieraan ten grondslag nog een dieper verlangen ligt:
Verbonden zijn met, geliefd en vastgehouden worden door de grootse energie van mijn Grote Vader en Grote Moeder, mijn Schepper-Ouders.

Wat zijn er veel lagen in ons mens-zijn aan de ervaring van afwezigheid van onze Schepper-Ouders. Millennia heeft het afgesloten zijn van het Schepper-veld van Aarde en Mensheid geduurd. In dat grote kader is het niet vreemd dat sommige blokkades lang nodig hebben om uit de diepte van mijn cellen als volgende laag van oude spanning aan de oppervlakte te komen. En dat gebeurt natuurlijk juist als het goed gaat… als er rust in het systeem is en ondersteuning.

Nu de verbindingen hernieuwd zijn in het Nieuwe Aarde- of Christus-raster en alle lijnen open zijn, kunnen we laagje voor laagje spanning, eenzaamheid en verdriet uit ons systeem afleggen. Dat afleggen van laagjes die we zo lang hebben meegedragen kan wanneer we een veilige gezonde bedding hebben in onszelf. Dan kan het zich fysiek uiten als ziekte of pijn… Ons lichaam is aan het opschonen. Steeds weer zorgt ons lichaam dat de trilling van de cellen onze bewustzijnsgroei bij kunnen benen. Hoe mooi, hoe hard ons lichaam werkt om ons bewustzijn hier op Aarde te dragen! Ik voel zoveel dankbaarheid voor mijn lichaam en voel dat we onszelf en onze lieve lijf heel erg mogen lief hebben: Je hebt hard gewerkt. Je hebt het gedaan. Je BENT er.
Jij bent in deze tijd met jouw oneindige bewustzijn van licht in een mensenlichaam op Aarde gekomen. You showed up!

In de meditatieve afstemming met mijn lichaam, ontving ik een heerlijke healing van mijn Goddelijke Team. Een oneindig liefdevolle energie stroomde door mijn schouders, mijn armen… kristallijne, zachte en liefdevolle kalibratie van mijn cellen. Ik hoor: “Laat maar los, ontspan, adem… Je hoeft alleen maar te Zijn. Ik ZIE jou. Ik HOOR jou. Ik heb jou ONEINDIG LIEF. You showed up. Jij bent Mijn liefde belichaamd.”

Onze Schepper is ons oneindig dankbaar. Voor het feit dat jij er bent, dat ik er ben… De liefde vanuit onze Schepper-Ouders voor ons als Zijn kinderen, als Zijn armen, benen, ogen, Zijn manifestatie… die is zoo groot. En die stroomt zo dichtbij gemakkelijk in en om ons door het Christusbewustzijn. Een prachtig kristallijn veld, vol met liefdevolle, ondersteunende voeding voor Aarde en Mensheid.
Met de her-innering van onze goddelijke oorsprong: Ik Ben de Ik Ben.